Μια μικρή γεύση από τα ποιήματα των μαθητών του Γυμνασίου Σίνδου που συμμετείχαν στον 17ο Πανελλήνιο Μαθητικό Ποιητικό Διαγωνισμό του Συνδέσμου Εκδοτών Βορείου Ελλάδας

Ζητιανεύοντας

Παγωμένο το χέρι του απλώνει

Μια λεξούλα μονάχα ψελλίζει…

Τι κι αν κλείσανε όλοι οι δρόμοι

Η ελπίδα για αυτό δε θα σβήσει.

 Στην καθάρια του όψη μια λάμψη

Που κοντεύει και αυτή πια να λείψει

 Γκρίζα όνειρα όλη η πλάση

Τι το κάνει ακόμα να ελπίζει;

Στοιβαγμένα τα βλέμματα γοργά προσπερνούν

 Στου μυαλού τους τις σκέψεις κυλάνε…

Δεν υπάρχει ο χρόνος, σιμά τους να δουν

Δυο ματάκια υγρά που πονάνε!

Χρύσα Μπουρζουγά

 

Ο δρόμος προς την Ιθάκη

Είπα ότι θα φύγω

Θα φύγω και θα πετάξω μακριά

Σε ένα γαλάζιο καθαρό ουρανό

Θα αφήσω πίσω δυστυχίες

Ελπίδες και όνειρα ξεχασμένα

Λησμονημένες αναμνήσεις της παλιάς μου ζωής

Χρυσαφένια φτερά οι ελπίδες

Στο δρόμο μου θα ανεμίζουν

Καθώς ψάχνω να βρω

 την Ιθάκη στη ζωή μου.

 

Ανδρέας Γιαμούκης

Το νόημα της ζωής

Τα πάντα περνούν.

Ο χρόνος, οι άνθρωποι, τα συναισθήματα.

Περνούν σαν ένας  δυνατός άνεμος

Που σηκώνει τα πάντα στο πέρασμά του

Κι όταν φεύγει, αφήνει πάντα το στίγμα του.

Μια λέξη, μια χειρονομία.

Είναι η ζωή.

Ένας δυνατός άνεμος.

Σταύρος Μερτζάνης

Αντίο

Αντίο στους νεκρούς

Και όμορφα να περάσουν το μεγάλο τους ταξίδι.

Το ταξίδι αναζήτησης σωμάτων

Γιατί όταν κάποιος πεθαίνει,

Δε σταματάει να ζει

Μόνο η ψυχή του ταξιδεύει. Αντίο….

Καλό ταξίδι, φίλε μου

Θα σε σκέφτομαι,

Θα σε θυμάμαι πάντα

Κι εσύ στις ακτές της λησμονιάς

Να μας θυμάσαι, να μας σκέφτεσαι. Αντίο….

Εύχομαι εκεί που θα πας,

Να περνάς καλά.

Για να ΄μαστε κι εμείς ευτυχισμένοι.

Μια καλύτερη ζωή εύχομαι να βρεις

Σ΄ ένα καλύτερο καινούριο κόσμο. Αντίο….

Ξέρω πως δε μ΄ ακούς,

Όσο κι αν θέλω να το πιστέψω.

Μα θα θυμάμαι πάντα τις στιγμές που πέρασαν,

Και μαζί θα θυμάμαι κι εσένα. Αντίο….

Όλοι ξένοι φαινόμαστε σ΄ αυτόν τον κόσμο.

Και στον επόμενο, πάλι ξένοι θα ΄μαστε,

Μα αν παντού φαινόμαστε ξένοι,

Πού πραγματικά είναι η πατρίδα μας; Αντίο….

 

Ελένη Σολωμονίδου

Ζητείται απάντηση

Η κρίση έχει επικρατήσει και κανείς δεν έχει να ψωνίσει,

Ψάχνουμε να βρούμε λύση για τούτη εδώ την κρίση.

Όλοι ψάχνουμε φαί και δουλεύουμε σαν το σκυλί.

Ρωτάμε όλοι τι μας φταίει

Μα κανείς δεν ξέρει τι του φταίει.

Αν κανείς ξέρει για να μας απαντήσει

Παρακαλούμε μαζί μας να επικοινωνήσει!

 

Αιμιλιάνι Τσότσο